6 november 2018
Wachten duurt lang!
Het komt steeds dichterbij, 27 november is de dag dat onze mooie Canadese Skaga met het vliegtuig aankomt in Nederland , samen met haar broertje Odinn.
We kunnen haast niet wachten, maar ja dat zal wel moeten natuurlijk, zit niks anders op. Ondertussen zijn er al nieuwe speeltjes aangeschaft en nagedacht over nieuwe lekkere extra plekjes om te liggen. We hebben natuurlijk al even kunnen oefenen met kleine Idunn, die hier een week heeft gelogeerd. We zijn zo benieuwd wat voor karaktertje ze zal hebben en hoe onze meiden het zullen vinden! En hoe Skaga het zal vinden om in de camper de wereld rond te reizen!
Finkers is al stiekem naar een grotere camper aan het uitkijken whahaha, toe maar! Nou ik vind het eerst allemaal wel goed zo hoor. Ben net wat gewend zeg!
Wordt vervolgd…
Dan nog een leuk avontuurtje in het bos…
We hadden een optreden in Goes en bleven daarna nog de hele week daar wat rondhangen en zo kwam het ook dat we hele dagen door de bossen zwierven, op fotojacht natuurlijk naar mooie paddenstoelen of andere tafereeltjes. Zo lag ik voor de zoveelste keer op de grond met een extra telefoon als lampje… voor dat ene mooie steeltje… En opeens zie ik een snoetje heel voorzichtig in beeld komen. Ik klik op het toestel maar ging er eigenlijk vanuit dat ik te laat was… Finkers zei “Joh doe er es een klein minibrokje op, toe doe es!”. Ik deed het maar ja toen werd Miss Bera wat ruig en hup het paddenstoeltje omver, jammur. Verder kan je onze honden gerust meenemen want ze zijn heel voorzichtig en snappen dat ze even afstand moeten houden als we wat naders dan hun aan het fotograferen zijn.
Maar wat schept mijn verbazing, de foto van het voorzichtige beresnoetje was wel op tijd geklikt en zie hier het mooie resultaat!
We hadden een optreden in Goes en bleven daarna nog de hele week daar wat rondhangen en zo kwam het ook dat we hele dagen door de bossen zwierven, op fotojacht natuurlijk naar mooie paddenstoelen of andere tafereeltjes. Zo lag ik voor de zoveelste keer op de grond met een extra telefoon als lampje… voor dat ene mooie steeltje… En opeens zie ik een snoetje heel voorzichtig in beeld komen. Ik klik op het toestel maar ging er eigenlijk vanuit dat ik te laat was… Finkers zei “Joh doe er es een klein minibrokje op, toe doe es!”. Ik deed het maar ja toen werd Miss Bera wat ruig en hup het paddenstoeltje omver, jammur. Verder kan je onze honden gerust meenemen want ze zijn heel voorzichtig en snappen dat ze even afstand moeten houden als we wat naders dan hun aan het fotograferen zijn.
Maar wat schept mijn verbazing, de foto van het voorzichtige beresnoetje was wel op tijd geklikt en zie hier het mooie resultaat!
