Ik heb een nieuwe hobby! Jeweetwel de mensen gaan naar escaperooms. Nou ik doe ook sinds kort aan escapie! Uit m’n halsband, uit m’n tuig, uit m’n dikke tuig. Gewoon overal uit, reuze spannend en excitie! Ik doe het ook steeds op een moment dat ze het niet van me verwachten en ik ben heel snel! Nu gingen ze gisteren met mij naar de dierenwinkel in Winsum, waar ze ook altijd van die witte chippies kopen die mijn vriend Loki ook altijd krijgt. Nou dus je snapt wel dat ik daar graag naar binnen ga en ja hoor, ondanks dat ik nu al groot ben(volgens mijn vrouwtje heel groot, 16 kilo en 46 cm hoog) mocht ik toch op de toonbank staan en ik zette mijn liefste gezichtje op en kreeg van iedereen aaitjes. Wees nou eerlijk, daar doe je het ook allemaal voor toch en voor de lekkere snoepjes die je daar altijd krijgt. Ik was verrast, ipv dat mijn vrouwtje trots was op mijn nieuwe hobby, hoorde ik haar zeggen dat ze het een groot probleem vond. Och, zei de dierenwinkelmeneer, daar weten we wel wat op, daar hebben we speciale Hoedinietuigjes voor! En Huphup, voor ik het wist had ik hem om! Je snapt wel dat ik hier wel op ga broeden…
Was getekend SkagaHoedinie

Mooie ‘IJslandse Hond’ pupjes beschikbaar in de provincie Groningen.
Zes weekjes oud nu.
Contactpersoon: Sylvia Slangen
Tel: 0598-381650 / 06-27403377
E-mail: skelligs@hotmail.com

KillerSkaSkaga heeft waarschijnlijk een spoedcurcus ‘killen’ gehad van Miss Bera en dit keer met veel succes. Madameke schrikt er zelf erg van, dat het dan nu eindelijk gelukt is. Vanochtend komt ze na lang zeuren toch naar binnen met iets groots bruins in de bek. Ik heb gelijk hele enge associaties erbij en denk aan het ergste… Vleermuis, grote dooie rat. Ik roep gelijk Finkie wakker: Help, wakker worden drafkoomn helpen gelijk kom KOM KOMDRAF!!! SCHIET OP Alsof m’n eigen leven aan een zijden draadje hangt en Skaga kijkt me verschrikt aan en laat gelijk haar dikke enge buit vallen vlakbij mijn bed. Ze jumpt een paar keer in het rond en kwispelt haar staart er bijna af, zo blij en trots, maar weet ook dat ze het niet meer mag vast pakken. Maar dat hoeft ook niet vrouwtje, zie je haar denken, dat is een mooi cadeautje voor jou!IEEEEWWWWWWWWWWW Onze redder/SugardaddyFinkie buigt zich inmiddels over de trofee en het blijkt een vogel te zijn. Hij is nog warm, dus vers van de pers. Ik kijk mijn kleine killerSka aan en vraag me af, vind ik jou nog wel lief? JAJAJA, vrouwtje, straalt uit haar oogjes , ik jou wel hoor! En Miss Bera kijkt me aan, alsof ze er niet bij hoort, maar ondertussen.
Wij hebben een grote tuin en een privé-binnenplaatsje waar de dames ‘s nachts of ’s ochtends vroeg op mogen, zodat niet de hele buurt wakker geblaft wordt, of als het snel even moet, zoals vanmiddag toen we ons powernapje gingen doen met z’n allen. Daar blaffen ze niet zo gauw, omdat ze niet zo kunnen racen qua grootte. Er was me al een tijdje een soort van poepgeur tegemoet gekomen, dat ik dacht huh is dat nou buiten of ben ik het zelf , dat ik in bed heb gepoept. Bera had al een paar keer drammerig gekreund dat ze ook op bed wilde, tenminste half slaperig dacht ik dat. Maar toen ik mezelf verplichte eraf te gaan, zag ik dat Miss Bera hoge nood had en gelijk de struikjes inschoot en Skaagje erachteraan… Zo begon het tweede killeravontuur vandaag… Nog niet echt doorhebbende dat er ook diarree aan de orde was wachtte ik geduldig tot de dames alledrie weer naar binnen wilden. Maar Skaagje kwam niet en kwam echt niet, ook niet toen ik verleidelijk riep dat het kluifjestijd was en ook niet toen ik de andere dames verplicht aan het blaffen had gezet en ook niet toen ik zelf als een wolfje zelf ging huilen, wat normaal ook wel es helpt en ook niet toen ik kwaad ging roepen. Niks hielp en de andere dames wilden ook niet meer naar buiten om de jonge onderzoeker even voor mij op te halen. Gatverdarrie, er zat niks anders op, ik moest zelf gaan kijken waar ze was, op blote voeten, want ik was te lui om m’n schoenen aan te doen.En wat ik toen zag vond ik ondanks alles ook wel weer aandoenlijk. Voor me sprong een dartel hertje heen en weer, rondjes draaiend springend in de lucht en tegelijk vloog er ook steeds wat mee de lucht in waar ze dan weer met haar pootje tegenaan sloeg. Net toen ze het opving in haar bekje, riep ik SPUUG en ja hoor, ook Skaga deed het gelijk, alsof het een natuurcommando is. Trots rende ze naar me toe en met moeite ging ze ook gelukkig mee naar binnen. En ik, nog even snel checken met blote voeten of er iets nog leefde, niet te dichtbij, het zou me kunnen grijpen. En daar lag tussen de te vroege herfstblaadjes een dood muisje… nog aan één stuk, net als de vogel van vanochtend. RedderFinkie loste het weer op voor ons en heeft het lijkje verwijderd. #neveradullmoment #lovingicelandics

Wat gaat de tijd snel, ons knappertje al weer 1 jaar. En zooooo ondeugend en ook zooooo ontzettend lief. Wat gaan we aanstaand jaar allemaal doen? We gaan opnieuw naar de trainingen van de Hondenschool Ronald van Kampen in Warffum, gevordenden 2 en de ringtraining. We gaan door met de Doggydance. Schapendrijven gaan we ook proberen, of in Twente of ergens in Drenthe. Tentoonstellingen? Ik denk het wel, zolang Skaga en wijzelf het leuk blijven vinden zullen we ook heengaan. Ook zullen we Skaga gaan laten testen binnenkort op HD en Patella luxatie.
Wordt vervolgd.
Nu nog wat leuke foto’s!

Vandaag was ik weer aan de beurt om model te zitten en ik was heel wild. Vrouwtje heeft een nieuwe lens en had een fotoshoot met een leuke meisjes, dus moest ik eerst weer komen opdraven om alles uit te testen. Ik weet niet waarom, maar vrouwtje zei steeds pang en dan moest ik plat liggen geloof ik, maar ik werd er erg wild van, zo wild dat ik vanmiddag ook gewoon weer in het kanaal gejumpt ben en achter een boot heb aangezwommen. Helaas had SUGARDADDYFINKIE dit keer mij aan een lange riem van 10 meter, eeuwig zonde… En hij duwde ons trouwens allemaal stuk voor stuk kopje onder, ook mijn lievelings tante Freyja omdat we stout waren en in een poepeuhdreksloot hadden gezeten. Hihihi, wij vonden het wel lekker ruiken! Ze zeggen hier dat ik steeds stouter wordt, ik snap er niks van, ik doe zo mijn best. #ikbenechtweleenschatje

Ik vind je echt wel lief hoor en ik weet ook wel dat je geen kluifje bent, maar zonder oortjes ben je veel mooier! Welterusten allemaal!#puberskaagje

Een nieuwe! Knagen aan een fietsband! Laat ‘de vriendenopdefietsjes’ dit maar niet horen!!! #noggeenfoto’s

We hadden vanmiddag hier een leuke fotoshoot met Loki fra Fridarstödum en ik mocht vooraf model zitten en ik wist al precies hoe dat moest!

En tot slot de mooiste foto’s van Loki frá Fridarstödum, 12 jaar oud en still going strong and very handsome… De ladies waren gek op hem vandaag!

We gaan een paar dagen weer naar Twente met onze camper en dat is zowel voor ons als voor de honden één groot feest. Onze vrienden Mieke en Rob Boode hebben een schaapskudde, een roedel Bordercollies en ook nog drie ezels op de wei lopen daar waar onze camper ook mag staan.
Er gaat nog wat vooraf aan dit avontuur. We gaan eerst naar Hoenderloo, naar de kampioensclubmatch van de IJslandse honden. Skaga’s broer Odinn zal er ook zijn en Loki, ons mooie Amerikaantje die in Appelscha woont, ook. Het wordt een heerlijk weerzien met veel bekenden.
Loki wordt 1e bij de pups(hij was nog net 1 dag pup) en Odinn wordt 1e bij de jonge reuen. Hij is ook zo mooi! En onze eigen Skaga moest meedoen in een vrij grote groep(ruim 20 honden) en werd 4e, ook een geweldige prestatie. Ik was echt verrast, want ja met zovele mooie IJslanders is het niet makkelijk om daar de besten uit te kiezen. Skaga was erbij, de keurmeester vond haar ook prachtig, vooral haar kleur. Als ze wat slanker was geweest was ze bij de 1e drie beland. Maar dat is weer een verhaal apart. Skaga wordt namelijk nog steeds door mama Miss Bera gevoerd(warme kots), dus het is moeilijk haar de juiste hoeveelheid te laten eten. Heb ik de keurmeester ook uitgelegd. Ik verwacht dat dit over een maand wel anders zal zijn als de hormonen van Miss Bera wat gekalmeerd zijn. Ze heeft ook een flinke zwangerschaps verharing nu en ziet er niet uit, ohohoh, alle haartjes weg! Woensdag gaat ze nog even naar de Trimsalon Janelle in Usquert voor een tweede was en blaasbeurt.

En dan dus naar Twente, wat een belevenissen!
Skaga zwemt voor het eerst echt uit haarzelf, met Bera en met haar grote vriendin Loes. En eerst schrikt ze wat als ze in het diepere per ongeluk zakt en dan gaat ze het geweldig vinden en jumpt er zelf in!

We hebben ook leuke filmpjes. Ik zal straks kijken of ik er wat kan uploaden…
We krijgen het fantastische aanbod om mee te mogen lopen met het verplaatsen van de kudde, een grote wandeling van 11/2 uur en Skaga mag op 10 meter afstand dan meelopen aan de lijn. Natuurlijk zeggen we ja. Het gaat ’s avonds gebeuren rond een uur of negen. Skaga vindt het reuze spannend en wij ook. Na een half uur wordt ze wat rustiger en daar waar ze wachten moet doet ze dat netjes. Ik word steeds trotser. We hebben flink de pas erin, want moeten voor het donker aankomen. Wij lopen achter de kudde aan, Mieke loopt voorop met twee van haar honden, Joint en Maico. dan de kudde, dan Skaga en ik en dan de auto achteraan met Wim en Rob, de man van Mieke.

En dan springt Skaga opeens in de wal en gaat erg raar doen, soort van slaan met haar poot op haar kopje. Ik wil haar helpen, maar mis te laat, ook ik word aangevallen. We worden allebei heftig gebeten, echt gebeten, vreselijk. Terwijl de mannen en ook Mieke denken dat ik keer op keer een soort van tuimelend val, proberen wij alles van ons af te slaan, ik onder luid gekrijs, zonder succes. Mieke roept vanuit de verte “DOORLOPEN” en dat doen we, terwijl het haast niet mogelijk is. Inmiddels is Finkie er ook naast komen lopen en lacht er wat om, totdat hij zelf ook gepakt wordt in z’n oor en ik denk stiekem “Net goed!” Dan wordt het gelukkig rustiger en kijken we eerst es Skaga goed in haar bekje, niets te zien gelukkig en verdere inspectie toont ook niets ernstigs. Ze is wel erg onder de indruk en we denken dat zij denkt “Ik kreeg straf omdat ik blaf” en ze heeft de hele week geen blafje laten horen hihihi… Ik zelf was in een soort van shock, piepende ademhaling en duizelig, echt niet leuk. Na ongeveer ene kwartier komen we op de plaats van bestemming aan en supertrots zie ik mijn Skagaatje tussen de schaapjes staan en helemaal stijf tegen Joint aan en naar haar omhoog kijkend zo van “Joint ik hoor nou bij jouw pact hè!”
Dan hebben we het erover wat het nu geweest kan zijn. Nou we zijn er achter. We zijn aangevallen door een kudde dazen! Nou echt, wat walgelijk zeer doet dat! Ik hoop het nooit mee te maken. Skaga blijkt toch achteraf ook twee flinke gaten in haar lijfje te hebben. Maar alles is gelukkig verder goed met haar.
We hadden het hele avontuur ook niet willen missen.
Dankjewel Mieke en Rob Boode voor dat wij een kijkje mochten nemen in jullie leven. Wat een boeiend, maar ook vreselijk druk bestaan hebben jullie. Het leven van een schaapsherder!

Tot slot, wat nu zo grappig is en ik dacht nooit dat dat mogelijk zou zijn, omdat borders toch echt anders zijn dan IJsanders… Zie ik opeens Skaga plat liggen loeren naar Bera, staat helemaal gefixeerd zoals een border doet en muisstil en dan opeens slaat ze toe en jumpt ze bovenop Beer…

De rust is bij ons aardig weergekeerd en we beleven gelukkig opnieuw de mooiste avonturen. Bijvoorbeeld: Drie dagen deze week eet Skaga niet en opeens denk ik ‘Nee toch hè’, ‘het zal toch niet’, ‘niet weer hè’. En de vierde dag besluit ik dat Skaga niet in de grote tuin mag en alleen op het binnenplaatsje en ja hoor ’s avonds heeft ze keihonger! Dus wat blijkt maar weer, Mama Bera voert haar grote baby opnieuw met kots. En ja op aanraden van Ronald van Kampen(Hondenschool Warffum) voer ik Bera flink voer, vanwege haar hormonen, dus ze heeft genoeg hihihi. We houden de dames nu goed in de gaten en nemen Miss Bera vaak alleen op qualitytime mee op wandeling om samen met t vrouwtje wat aan de conditie te doen. Afvallen, dat woord gebruiken we nog maar niet, dat komt nog wel. Leuke dingen in het verschiet. Naar Venray, naar de hondenshow met Lies(onze trainster) en Saskia(hondentrimster met onwijs leuke Koningspoedels) en dan blijven we een paar dagen in Limburg met de camper. We gaan ook op fotoshoot bij collega fotograaf Lilian in Geleen. En dan de week erna hebben we examen, brrrrr, van de hondenschool in Warffum. Skaga slaagt wel maar of het vrouwtje dat doet?
Wordt nog spannend vervolgd.

Wij willen jullie heel erg bedanken voor alle vele lieve reacties. Ik heb me suf gehuild en zeker als ik weer een lief berichtje las. We waren gisteren niet op aarde en vandaag na een goed nachtrust zijn we weer geland. Op het moment dat Wim Magni ging begraven maakt ik een envelop open en met daarin een hele mooie troostkaart van Terschelling, met een klein vosje wat naar de sterren kijkt, alsof het kleine Magni zelf was. Dankjewel Nienke en Cees. Vandaag weer aan het werk in de B&B maar ook tijd voor een wandeling met onze meisjes en zo ook ben ik vanavond gewoon naar de hondentraining gegaan met Skaga. Wim eerst mee, maar dat bleek al gauw dat dat niet kon, want Miss Bera gillen als een mager speenvarken, haar baby Skaga ging weg. Dus Wim gauw terug naar de bus. Arme Bera en zo zie je maar, het verdriet, het gemis is toch bij Bera er wel. We gaan er bij stil staan en aandacht aan geven en het komt vast wel goed, het heeft tijd nodig. Onze dierenartsen hebben onderzocht wat het nu is geweest is en ook wat opgestuurd. Het zag er niet goed uit en over een week hebben we de uitslag. We krijgen Magni er niet mee terug, maar het is wel fijn om uiteindelijk te weten wat het nu geweest is. Wil je hier meer over weten stuur dan even een pbeetje, mailtje of appje.En dan onze Skaga en de training in Warfum, ik had natuurlijk niet geoefend deze week, vorige week wel en ze wist nog alles hoor, slim dametje. Met de oefening linksrechtslinksrechts lopen, dacht ik hup we proberen het gewoon en ja hoor madammeke liep gewoon netjes los mee en deed wat ze moest doen. Wel als een danseresje natuurlijk(ze loopt niet, ze huppelt als een veertje) en flink mij allerliefst aankijken. Zo liet ik vanavond twee gasten in de B&B zien wat de meisjes zoal niet kunnen en zo ook wat doggydancepasjes. Ik deed het met Bera maar dat pikte Skaga niet en hup , zo had ik twee twistende dames om heen en Freyja kijken zo van “Hallo dat leer je mij toch ook nog wel even hè!” Dat wordt nog wat in de videoclip van Gre Parelmoer. Of wie weet doe ik wel een leuk clipje privé met hun. We gaan er flink voor trainen. We doen de kopjes vooruit en gaan er weer voor en koesteren ondertussen de herinnering aan Magni.Nogmaals heel erg bedankt voor alle liefde die we van jullie allemaal mochten ontvangen.