Puppy-nieuws.
Op 11 februari is Sylke bevallen van 1 gezonde pup. Mama en pupje maken het goed. Wat zijn wij trots op ons nieuwe kleinkindpupje van Miss Bera.

En nu in spanning wachten op de loopsheid van Miss Bera. Ik zei steeds in december wordt ze loops, maar als ik haar vorig avontuurtje meereken, dan denk ik dat ze zelfs pas in maart loops wordt, maar ach, dat is het ook al bijna weer. Wij zijn er in elk geval klaar voor.
Wat is het mooi weer, echt een cadeautje, zo denken ook de meisjes erover, want na een paar lekkere wandelingen zonder protest poseren voor Finkie, zoals je ziet, goed gelukte foto’s. Vandaag is Finkers jarig en NEEEEE geen taart! Zo jammer…

En wie zijn er morgen jarig?
Jaaaaaa, Fram, Flugar, Foss, Bjarki, Fjör en Mette! 4 jaar alweer.
Van harte gefeliciteerd!

Leuke lieve memories:

Twee weken lang moest onze HKH Freyja II een stoeipakje aan. Omdat ze bultjes had en alles keurig kon worden weggehaald en daarna zo’n grote snee had over haar hele buikje en ja daar mag je niet aan bijten en niet aan krabben. Wat kon ze ons boos aankijken, of zogenaamd lief terwijl ze zachtjes gewoon een pootje aan het likken was. Maar oh wee, één seconde haar niet in de gaten hebben en hup knauknauknau daar ging mevrouwtje. De eerste dagen lieten we haar met rust en had ik eigenlijk ook geen idee hoe groot de snee was. De dierenarts had wel gezegd héél groot, maar zo groot… Na drie dagen mocht ik eindelijk kijken en ging Freyja voor me op haar rug liggen. Ik schrok me echt wild, maar liet het niet merken. Het zag er verder redelijk uit. Drupjes van buurvrouw Lies deden het ook goed. Na een dag of 8 zag ik een open gat, want ja hoor gelukt, 1 hechting eruit. maar wat dacht je wat, bij beter kijken, ja hoor madammeke had er stiekem al zes uitgeknaagd. Honingzalf mee en extra drupjes van Lies en al gauw heelde alles.
Afgelopen dinsdag mochten alle hechtingen eruit en vandaag voor het eerst zonder pakje. Ik hoop dat ik straks even kijken mag en dat alles er goed uit ziet want anders gaat het pakje gewoon weer aan hoor.

Nou afgelopen vrijdag begon ons grote avonturenweekend! Bepakt en bezakt richting Utrecht (naar knappe Duke en King), om vervolgens de volgende dag op tijd naar Nieuwveen te rijden waar we een Amerikaanse fokster gaan ontmoeten met twee knappe IJslandse puppen. Twee puppen uit een belangrijk nest voor de genetische diversiteit voor ons ras.
Eentje blijft in Nederland en eentje gaat naar Duitsland en aan het eind van de middag worden Miss Bera en HKH Freyja II ook nog even geknuffeld.
We kijken terug op een supergezellige geslaagde middag!

En dan is het zondag en dan gaat ons avontuur gewoon verder! Want dan krijgen wij een logeetje te logeren. Kleine Ysja. Ze is een vrolijke Freule van 15 jaar oud en gaat helemaal verhuizen naar Duitsland. Tot dan mag ze eerst met ons naar huis. Ze wordt gelijk bevriend met Miss Bera en rent naast haar door de landerijen van het Hoogeland, 15 jaar? en als er dan ergens wat schapecadeautjes liggen dan is Freyja haar vriendin en staan ze het liefst uren te snoepen, maar dat mag natuurlijk niet van het vrouwtje en dan komen de hondensnoepjes tevoorschijn en ach die zijn ook best lekker hoor!
Terwijl ik dit schrijf liggen de dametjes in hun lekkerste mandjes helemaal tevreden in een diepe slaap aan mijn voeten. Dromen over avonturen die nog komen gaan!

 

It‘s almost my birthday and what shall we do?  In the week before I have to go on a secret journey with my alterego Gre Parelmoer. Sssssssst! Meanwhile the dogs are in Eelde with Louwke. Afterwards we stayed fot two days in Wassenaar and went to one of my favorite towns, Scheveneningen on the beach… very misty weather, but as we walked on the Pier, we could see a glimp of the sea. However it was awsome to be there after so many years. I also had to visit a resquedog, from which I hope she can still stay on her place where she lives now. Well time to pick up the ladies and go to the next adress:

Meppen, Germany, here we come! Meeting ourfacebookfriend Susanne Busschler and Freki. We got a nice tip from her, to rent a little very dogfriendly house, Waldgasthof „Röckers“. If you want you can bring 5 dogs with you! Really a great adres. 4 steps and you can walk for hours in the lovely woods with your dogs free.

HKH Freyja II, Miss Bera, Freki und Flocke

Wir bleiben 4 nachten und heute waren wir an der Dankensee, auch so schön. Fur richtig 3/4 stunden waren wir da und haben gelaufen, gespield und photographiert. Und nachher gegessen. Und wir haben zwei neue freunden dabei, Flocke und Sany.

Wir kommen bestimt wieder zuruck! Unsere hunden und herr Finkers sind jetzt in coma, soooooo mude hahahaha….

Nah, opeens schrijf ik van engels naar duits, dan nederlands ook nog wel even…  Wat een heerlijke toffe verjaardag. Veel kijkplezier met de foto‘s. En schrijf even een leuke reactie hieronder. 

Paws, pootjes, slikkies van HKH Freyja II, Miss Bera, Freki, Flocke, Piet, Wim, Susanne, Sany en ikzelf Astrid!

 

 

 

 

Omdat de Nieuwjaarsweek wat ziekig begint, pak ik mezelf dik in bij het zien van de ietwat zuinige blauweluchtvlekjes tussen de wolken door, om te gaan wandelen.
Deze week en vorige week ook, kijkt HKH Freyja II me steeds pikzwart aan als ik wat anders ga doen na het aantrekken van m’n schoenen. Ja  dan heeft ze helemaal voor niks geblaft, elke dag weer en elke dag ook met dezelfde stellige overtuiging van JAAA we GAAN! Nee dus. We hadden het te druk o.a. in de bed and breakfast. En dan waren er nog de knallen van het vuurwerk, zowat twee weken lang, bahbah. In het begin dacht ik hey Bera is eroverheen gegroeid, ze is niet meer bang. En net terwijl ik het vertelde op internet keek ik naar beneden naast me en ja hoor daar zat ze dan toch, Miss TrillieBillie.
Het is zielig, maar ik moest steeds toch ook wel wat lachen om hoe ze deed. Dus ze kreeg afwisselend troostkusjes en uitnodigingen voor feestelijke dansjes van me.
Tja, dan is het vuurwerk voorbij en dan gaat het keiKEIhard stormen en weer gaat, dit keer stijfstil, Bera tegen me aanzitten, heel stijf tegen me aangedrukt. En opeens dacht ik wat hoor ik nu dan… Behalve dat de wind een extra zwaar geluid had, hoorde ik ook een soort zwaar laag gebrom. Nu ben ik niet zo’n flinkerd zelf en geloof ik er stellig in dat we op het Hoogeland best wel een tsunami kunnen krijgen ooit… en zo’n soort geluid dacht ik wel dat het was. Hahahaha, nee hoor, gelukkig, pfff, het was Miss Bera, die naast me heel zachtjes zat te grommen, klaar om datgene waarvan ze klaarblijkelijk dacht dat het eraan kwam te pakken en mij, haar vrouwtje te redden… Of zou ze hebben gedacht, mijn vrouwtje redt mij wel? Mooi stel zo zijn we samen.
Vanochtend was de wind gaan liggen, dus wij eropuit, heerlijk langs de veel te natte landerijen en te veel te volle sloten. Wel een mooi plaatje, een schilderij. En net als ik bij de Waddenzee op een bankje ga zitten en overleg met de hondjes wat we gaan doen, taxi bestellen of verder lopen komt daar Freyja’s grote vriend dhr. Finkers aan om ons op te pikken. Zou ze stiekem telepathisch contact hebben samen?

[wpvideo h866pKL5]

 

Breeding updates:
Bera x Myrkur, we’re still waiting…
We wachten in spanning op de loopsheid van Bera.

Duke/Gjúki frá Fridarstödum – Sylke frá Olafsfjordur
10 januari is de echo van Sylke

Fjör Frá Fridarstödum – Surtsey’s R-Röskva (Danmark)
Just born!

See  for more info and puppyphoto’s here for the facebooksite from Wilfred Olsen

En tot slot we krijgen dit weekend weer hoog bezoek! Onze vriendjes uit Heemskerk.
Weerzien met Noeschka en jonge Lotta!

Vergeten jullie niet nog even een leuke reactie hieronder te schrijven?
Liefs van het IJslandse honden team!

Afgelopen week stond hier in het teken van de liefde en ook van de Winner in Amsterdam. Ik sta met Miss Bera en ja hoor ook HKH Freyja(is inmiddels weer helemaal beter) in de stand van de IJslandse honden vereniging
Vooral Freyja showt goed en gaat in hun hokje mooi vooraan liggen zodat ze alles rustig kan overzien. Miss Bera zit wat verder naar achteren en blijft de hele dag wat kletsen tegen Jan en Allemannie en ook tegen ons, want er staat ook een potje met snoepbrokjes op de tafel en ja die blijft er natuurlijk lekker uit zien. Als ik dan met de hondjes even aan de wandel ga en terug kom dan kijkt vooral HKH Freyja II mij wel heel vuil boos aan. Zij hoort toch echt niet in een hokje met van die gevangenis spieltjes! Maar als ze eenmaal weer erin zit dan ontdooit ze gelijk en zet opnieuw haar schattigste snoetje op en gaat lekker liggen op de dubbele kleedjes , die dhr. Finkers dan weer voor haar heeft neergelegd.

Dan heb ik ook nog een extra foto opdracht, het fotograferen van de eerste IJslander die meedoet aan de Doggydance kampioenschappen! Nou dat is ja fantastisch. Linda Keymis met haar Pippin staan startklaar. Linda in een heus Viking kostuum, wat zien ze er beiden prachtig uit!

En dan na een lange dag van heel veel indrukken gaan we voldaan naar ons logeeradres
en bereiden we ons voor op het tweede avontuur van de week… DE LIEFDE!
De knappe zoon van onze Miss Bera staat gereed voor een dekking met zijn vriendin Sylke. Voor beide is het de eerste keer en het jonge grut wil maar al te graag, misschien wel te graag en na een nachtje overblijven bij haar vriendje besluiten we toch naar De Dekmeester te gaan in Nunspeet. En met succes! Dus nu is het afwachten of het allemaal ook echt gelukt is en of we een nestje kunnen verwachten begin februari van dit mooie stel. Over vier weken is de echo, dan weten we meer. 
Ondertussen wachten we ook op de loopsheid van onze Miss Bera, ze houdt ons nog even in spanning…

Wordt vervolgd…

Vandaag gingen we wandelen langs het moeras in Appelbergen. Vrouwtje had hele hoge laarzen aan, maar wij moesten tot onze buikjes door het water en door de moerasblubber, omdat vrouwtje dan daar weer een mooi mosje zag voor op de foto, want ja Finkie en Piet waren ook mee en dan weten we het wel, dan moeten wij onszelf vermaken. Ik heb maar wat op HKH Freyjtje gelet, want ik zag wel dat ze helemaal in haar eigen wereldje was en soms richting het hele diepe liep en dan haalde ik haar even blaffend weer terug. Opeens krijste vrouwtje het uit en werd ze spierwit!
“EEN WOLF!” schreeuwde ze en klik , HUP, ook op de foto…

Morgen komt mijn vriend logeren!
Nou heb ik wel meer vrienden, maar deze vriend is heel speciaal voor mij. Deze is zo knap. Hij is ook heel lief, soms mij wel wat TE rustig, maar zoals ze dat bij mensen ook zeggen ‘wij vullen elkaar wel aan’. Hij heeft helemaal zwart haar en een witte bef in de vorm van een hartje en hele donkerbruine ogen. Nu weten jullie zeker wel over wie ik het heb! Nee ik ben nog niet zover voor de dekkiedekkie hoor, alhoewel mijn vrouwtje wel vindt dat ik al raar doe. Ik wacht nog even tot december denk ik.
Mijn vriendinnetje HKH Freyja II was erg ziek de laatste tijd maar is gelukkig weer helemaal beter en loopt ook weer hele einden  mee naar de zee.

Miss Bera frá Fridarstödum  &  HKH Freyja II frá Fridarstödum

 

 

Inmiddels zijn de 1e honderd boekjes verkocht en ik denk al wel wat meer inmiddels terwijl ik dit blogje schrijf. Het gaat zelfs mee in een Kerstpakket, ssssst, ik mag niet zeggen waar… Wil jij nou ook dit boekje in jouw Kerstpakket? Even bellen 0623161597
Of mailen naar info@koninginvanpieterburen.nl

Wat leuke nieuwtjes:
Zondagmiddag 12 november presenteer ik het boekje in het Dorpshuis te Pieterburen(Hoofdstraat 105) aanvang 15:00 uur. Entree gratis.
Het boekje is verkrijgbaar deze dag voor € 10,-
Zaterdagavond 25 november in de bovenzaal van de Gouden Karper(Hoofdstraat W 5) in Winsum(Gr), tijdens de Ladies Night, aanvang 20:00 uur. Geef je snel op bij Deborah: 0595744060   vol=vol
Zaterdag 9 december, de hele dag, ben ik aanwezig op de Winner met mijn boekje en met Miss Bera in de stand van de IJslandse honden vereniging.
Als HKH Freyja II zich goed voelt komt ze misschien ook mee. Ze is wel een seniortje, dus ze mag nu wat vaker afzeggen.
Voor wie het gevolgd heeft met Freyja, het gaat nu stukken beter met haar, eerst kennelhoest, toen onstoken schouders, niet van het hoesten want dat deed ze niet, wel waarschijnlijk van het verstappen in een diepe tropische waterkuil. Ze zag het niet aankomen, ik zag haar schrikken, ik zie het hopeloze bekje, helphelp, nog voor me. Misschien ook wel van het keiharde snurken, wat nu gelukkig minder is. Ik wist niet dat honden ZO hard konden snurken, als een boormachine en dan een hele grote. Finkers is er niks bij. Al met al is ze onder controle bij twee lieve dierenartsen en gaat madammeke weer de goed kant op. En Miss Bera is zo lief voor haar, ze heeft het wel door, ze voelt het en let extra op, en waarschuwt mij als ze te ver achter blijft bij het wandelen. Deze week uren lang geslenterd langs de paddestoelen in Slochteren en de dames sjokken dan rustig mee en ook Freyja kon het goed volhouden. Heerlijk wat hebben we genoten met z’n allen. Lekker nog even gedikkedakt in het Koetshuis en toen voldaan weer huiswaarts.

 

 

 

Schrijf je even een leuke reactie hieronder?